“Eén keer viel er tijdens een lenswissel een accu uit iemands handen van tweehoog vanaf het dek. Sindsdien wisselen we alleen nog maar op veilige plekken”
Wat heb je geleerd van samenwerken met HSE-professionals?
"Heel veel. Ik ben eens mee op pad geweest met iemand van QHSE bij Van Oord. Toen leerde ik wat inductie eigenlijk echt betekent: veiligheid moet 'indalen'. HSE is geen politie, maar een partner. Dankzij al die veiligheidscampagnes die we hebben gemaakt, kijken wij als filmcrew nu ook anders naar risico's. We hebben protocollen voor onze PBM's, maar ook voor noodgevallen. Wie bellen we? Wat als er iemand uitvalt? Dat soort dingen hadden we vroeger niet op orde, nu wel."
Jij draagt als regisseur ook verantwoordelijkheid voor je crew. Hoe ga je daarmee om?
"Als cameraman wil je het allermooiste shot. Maar als regisseur moet je dan soms zeggen: niet doen, het is niet veilig. Zeker op lange draaidagen moet je scherp blijven. We wisselen elkaar daarom af, houden pauzes en verdelen onze energie. En ook dát bespreek je met de crew aan boord: hoe loopt de operatie, wanneer kunnen wij filmen? Zo blijft het werkbaar én veilig."
Je komt op veel verschillende schepen. Hoe bereid je je daarop voor?
"Ik heb echt op van alles gestaan: van een kleine garnalenkotter op de Noordzee tot de grootste kraanschepen ter wereld. Elke situatie is anders. Dus communicatie is key. Wij zitten niet dagelijks op zo'n schip, zoals de bemanning. Daarom beginnen we elke draaidag met een check-in: wat gaat er gebeuren, wat willen wij doen en hoe stemmen we dat op elkaar af? Zo voorkom je verrassingen."
En tijdens de opnames?
"Dan houden we elkaar goed op de hoogte. De bemanning weet altijd waar we zijn en wat we doen. Vooraf checken we ook al onze apparatuur. Is alles veilig? Zitten er geen losse onderdelen aan statieven? Veel gear hangt aan speciale schouderbanden, zodat we op een deinend schip onze handen vrij hebben."
Gaat het altijd goed?
"Natuurlijk niet. Eén keer viel er tijdens een lenswissel een accu uit iemands handen van tweehoog vanaf het dek. Dat is een typisch voorbeeld van een 'dropped object'. Stel dat iemand daar liep zonder helm... Sindsdien wisselen we alleen nog maar accu's en lenzen op veilige plekken. Binnen of op een rustig deel van het dek.”
“Ik heb echt op van alles gestaan: van een kleine garnalenkotter op de Noordzee tot de grootste kraanschepen ter wereld. Elke situatie is anders. Dus communicatie is key. ”
Van de Zandmotor tot de grootste kraanschepen ter wereld — al meer dan 15 jaar maakt regisseur en filmmaker Tijmen van Vlier indrukwekkende producties op en rond zee. Maar één ding staat altijd voorop: veiligheid.
Wanneer begon jouw avontuur als maritiem filmmaker?
"In 2010. Mijn eerste grote klus was een film over de aanleg van de Zandmotor, een innovatief stukje kustverdediging gerealiseerd door Boskalis en Van Oord. Sindsdien ben ik steeds meer gaan filmen op en rond het water. Eerst over projecten en voorlichting, later steeds vaker over veiligheid op zee. Tegenwoordig draaien we ook regelmatig films over offshore windparken. Daarvoor moet je allerlei trainingen volgen, want elke organisatie heeft weer andere veiligheidsprotocollen."
Wat is je in die jaren opgevallen?
"De aandacht voor veiligheid is sinds ik begon enorm toegenomen. Vroeger was het wat meer: 'Doe maar normaal, dan komt het wel goed.' Nu is het standaard om alle werkzaamheden en apparatuur dubbel te checken. Maar ook: ben je fit genoeg om veilig te werken? Dat telt minstens zo zwaar.”
Foto: KVNR
We zijn altijd op zoek naar persoonlijke verhalen uit de maritieme sector. Verhalen over (bijna) ongelukken, waarbij een situatie maar net goed afliep, zijn ontzettend waardevol. Door jouw ervaringen te delen, help je anderen om zich bewuster te worden van de gevaren en hoe ze die kunnen voorkomen. Het delen van deze verhalen kan levens redden en draagt bij aan een cultuur van veiligheid op zee. Wil je jouw verhaal delen? Meld je aan via het formulier op onze website. Samen maken we de zee een veiligere werkplek voor iedereen.
Wat heb je geleerd van samenwerken met HSE-professionals?
"Heel veel. Ik ben eens mee op pad geweest met iemand van QHSE bij Van Oord. Toen leerde ik wat inductie eigenlijk echt betekent: veiligheid moet 'indalen'. HSE is geen politie, maar een partner. Dankzij al die veiligheidscampagnes die we hebben gemaakt, kijken wij als filmcrew nu ook anders naar risico's. We hebben protocollen voor onze PBM's, maar ook voor noodgevallen. Wie bellen we? Wat als er iemand uitvalt? Dat soort dingen hadden we vroeger niet op orde, nu wel."
“Eén keer viel er tijdens een lenswissel een accu uit iemands handen van tweehoog vanaf het dek. Sindsdien wisselen we alleen nog maar op veilige plekken”
Jij draagt als regisseur ook verantwoordelijkheid voor je crew. Hoe ga je daarmee om?
"Als cameraman wil je het allermooiste shot. Maar als regisseur moet je dan soms zeggen: niet doen, het is niet veilig. Zeker op lange draaidagen moet je scherp blijven. We wisselen elkaar daarom af, houden pauzes en verdelen onze energie. En ook dát bespreek je met de crew aan boord: hoe loopt de operatie, wanneer kunnen wij filmen? Zo blijft het werkbaar én veilig."
“Ik heb echt op van alles gestaan: van een kleine garnalenkotter op de Noordzee tot de grootste kraanschepen ter wereld. Elke situatie is anders. Dus communicatie is key. ”
Je komt op veel verschillende schepen. Hoe bereid je je daarop voor?
"Ik heb echt op van alles gestaan: van een kleine garnalenkotter op de Noordzee tot de grootste kraanschepen ter wereld. Elke situatie is anders. Dus communicatie is key. Wij zitten niet dagelijks op zo'n schip, zoals de bemanning. Daarom beginnen we elke draaidag met een check-in: wat gaat er gebeuren, wat willen wij doen en hoe stemmen we dat op elkaar af? Zo voorkom je verrassingen."
En tijdens de opnames?
"Dan houden we elkaar goed op de hoogte. De bemanning weet altijd waar we zijn en wat we doen. Vooraf checken we ook al onze apparatuur. Is alles veilig? Zitten er geen losse onderdelen aan statieven? Veel gear hangt aan speciale schouderbanden, zodat we op een deinend schip onze handen vrij hebben."
Gaat het altijd goed?
"Natuurlijk niet. Eén keer viel er tijdens een lenswissel een accu uit iemands handen van tweehoog vanaf het dek. Dat is een typisch voorbeeld van een 'dropped object'. Stel dat iemand daar liep zonder helm... Sindsdien wisselen we alleen nog maar accu's en lenzen op veilige plekken. Binnen of op een rustig deel van het dek.”
Van de Zandmotor tot de grootste kraanschepen ter wereld — al meer dan 15 jaar maakt regisseur en filmmaker Tijmen van Vlier indrukwekkende producties op en rond zee. Maar één ding staat altijd voorop: veiligheid.
Wanneer begon jouw avontuur als maritiem filmmaker?
"In 2010. Mijn eerste grote klus was een film over de aanleg van de Zandmotor, een innovatief stukje kustverdediging gerealiseerd door Boskalis en Van Oord. Sindsdien ben ik steeds meer gaan filmen op en rond het water. Eerst over projecten en voorlichting, later steeds vaker over veiligheid op zee. Tegenwoordig draaien we ook regelmatig films over offshore windparken. Daarvoor moet je allerlei trainingen volgen, want elke organisatie heeft weer andere veiligheidsprotocollen."
Wat is je in die jaren opgevallen?
"De aandacht voor veiligheid is sinds ik begon enorm toegenomen. Vroeger was het wat meer: 'Doe maar normaal, dan komt het wel goed.' Nu is het standaard om alle werkzaamheden en apparatuur dubbel te checken. Maar ook: ben je fit genoeg om veilig te werken? Dat telt minstens zo zwaar.”
We zijn altijd op zoek naar persoonlijke verhalen uit de maritieme sector. Verhalen over (bijna) ongelukken, waarbij een situatie maar net goed afliep, zijn ontzettend waardevol. Door jouw ervaringen te delen, help je anderen om zich bewuster te worden van de gevaren en hoe ze die kunnen voorkomen. Het delen van deze verhalen kan levens redden en draagt bij aan een cultuur van veiligheid op zee. Wil je jouw verhaal delen? Meld je aan via het formulier op onze website. Samen maken we de zee een veiligere werkplek voor iedereen.